Column in Management Scope: Zwarte Pieten

 

Kamerlid Irrgang verwijt de Eerste Kamer dat ze het wetsvoorstel Bestuur en Toezicht traineert. Maar juist Irrgang zelf treft blaam in deze vertraging.Er is nogal wat te doen over het wetsvoorstel Bestuur en Toezicht. Dit is al in december 2009 goedgekeurd door de Tweede Kamer, maar ligt nog steeds ter besluitvorming bij de Eerste Kamer. Toch is het onterecht te concluderen dat de senatoren van de Eerste Kamer ‘de boel traineren’, zoals kamerlid Irrgang stelt in de Volkskrant van februari jongstleden. Sterker nog, het is waarschijnlijker dat Irrgang zelf met het door hem ingediende amendement van een maximum aantal toezichtfuncties, de oorzaak van het langdurige proces is.In het wetsvoorstel zijn meerdere amendementen opgenomen, waaronder het one-tier bestuursmodel en een streefgetal voor vrouwen in de top. De Eerste Kamer heeft in maart 2010 nadere, en mijn inziens volkomen terechte, vragen gesteld. Deze zijn tot op heden niet beantwoord door de betrokken partijen. Reden voor de Eerste Kamer, maar ook omdat zij ‘het verwijt krijgt de besluitvorming te vertragen’, om in januari dit jaar een rappel te sturen voor de beantwoording ervan. De Minister van Veiligheid en Justitie erkent dat de Eerste Kamer geen blaam voor de vertraging treft, maar dat beantwoording vooralsnog achterwege is gebleven door ‘een nieuw kabinet’ en ‘overige spoedeisende onderwerpen die voorrang kregen.’

Vooral het maximeren van het aantal toezichtfuncties, het amendement Irrgang, leidde tot vragen in de Eerste Kamer. Is nagedacht over de ongewenste bij-effecten, zoals het vertrek van hoog gekwalificeerde toezichthouders naar buitenlandse ondernemingen, of het afwijzen door ervaren toezichthouders van toezichtfuncties in de non-profit sector? Hoe kan de initiatiefnemer alle commissarissen en hun commissariaten, hun tijdsbesteding en hun inzet, op één hoop gooien? Dit onderdeel van het wetsvoorstel oogt daarmee als een haastklus, zonder degelijke onderbouwing. De beantwoording lijkt daardoor ook lastig en de besluitvorming nog ver weg. Als de Eerste Kamer alleen het maximum aantal toezichtfuncties zou willen afwijzen, wat niet ondenkbaar is, dan mogen zij dit niet zelf wijzigen in het wetsvoorstel. Zij zullen dan de Minister moeten vragen een amendement in te dienen bij de Tweede Kamer (novelle) en gaat het wetvoorstel dus terug naar de Tweede Kamer. In het geval dat alle onderdelen worden goedgekeurd, met uitzondering van het maximum aantal toezichtfuncties, dan is deze vertraging dus vooral kamerlid Irrgang aan te rekenen.

De column is gepubliceerd in Management Scope.Citeren als: M.Lückerath-Rovers (2011), Zwarte Pieten, Management Scope, nr.4