Column in Aedes Magazine: Communicatieplan

Waarom blijft de raad van commissarissen (RvC) zitten terwijl ze het bestuur wegstuurt? Deze vraag werd recentelijk gesteld in een openbaar discussieplatform van het digitale netwerk Linked-In. De vice-voorzitter van de RvC van woningcorporatie de Key ging daar op in. Ze nuanceerde de wat negatieve teneur op het forum, onderbouwde haar stelling met enkele feiten en vroeg wat meer begrip. In eerste instantie vond ik het gewaagd wat zij daar deed. Het is nogal wat, je via een openbaar forum als Linked-In verweren. In tweede instantie was ik onder de indruk. Inhoudelijk ging ze in op de aantijgingen, ze kreeg al snel bijval en draaide daarmee de teneur. Ik had de indruk dat haar reactie enigszins spontaan tot stand was gekomen: geïrriteerd over de teneur van de berichtgeving. Dit lijkt me in geen enkele situatie de juiste motivatie voor communicatie.
Elke raad van commissarissen zou een communicatieplan moeten hebben. Afspreken met elkaar wat, wanneer, wie en hoe je met je stakeholders communiceert. Niet eenmaal per jaar een verplichte exercitie in het jaarverslag (die inhoudelijk vaak nergens over gaat), maar proactief de dialoog aangaan. Iedere marketeer kent het belang van corporate communicatie voor de organisatie. Corporate communicatie bepaalt mede de identiteit van een onderneming. Door de juiste combinatie van gedrag, symboliek en communicatie komt een organisatie op een positieve wijze in contact met haar omgeving en bestendigt daarmee haar reputatie bij de doelgroepen waarvan zij afhankelijk is. Ondanks dat deze definitie afkomstig is uit de marketing hoek, is hij rechtstreeks toepasbaar op commissarissen en hun RvC.
De RvC bepaalt net zo goed de identiteit van de onderneming en óók haar gedrag wordt gewikt en gewogen door belanghebbenden. Echter, door het ontbreken van effectieve communicatie hebben deze belanghebbenden vrijwel geen inzicht in hoe het toezicht wordt uitgevoerd en baseren zich in hun oordeel dus op andere bronnen.
Of Linkedin hiervoor het ideale medium is, betwijfel ik. Iedereen kan hier namelijk een mening geven waardoor de nuance soms ver te zoeken is. Dit maakt de communicatie onbeheersbaar, onbetrouwbaar en wellicht zelfs ongewenst.

Deze column is gepubliceerd in Aedes Magazine.Citeren als: M.Lückerath-Rovers (2010), Communicatieplan, AedesMagazine, juni 2010